Zdrowie

Co to jest posiew nasienia?

Posiew nasienia to rodzaj badania mikrobiologicznego, które jest wykonywany w celu hodowli i identyfikacji występujących w ejakulacie pacjenta grzybów i drobnoustrojów, czyli w celu wykrycia obecności różnego typu zakażeń męskiego układu rozrodczego. W trakcie analizy wyników badania możliwe jest też określenie wrażliwości wyhodowanych drobnoustrojów na leki i zaplanowanie optymalnych metod leczenia. W artykule dokładniej opisujemy, jakie mogą być wskazania do wykonania posiewu nasienia, w jaki sposób pacjent powinien się przygotować do badania oraz jakie dokładnie dane mogą dać nam wyniki tego badania.

Jakie są wskazania do wykonania posiewu nasienia?

Posiew nasienia jest wykonywany przede wszystkim w przypadku zaistnienia podejrzenia wystąpienia u pacjenta infekcji układu moczowo-płciowego. Badanie przeprowadzane jest więc, jeśli u pacjenta występują m.in. takie objawy, jak obecność krwi w nasieniu, wyciek z cewki moczowej, częste parcie na mocz, częste oddawanie moczu w małej ilości czy ból w trakcie tej czynności. Zakażenia układu rozrodczego mogą mieć charakter np. bakteryjny lub wirusowy. Często tego typu problemy występują też w wyniku działania patogenów przenoszonych drogą płciową.

Posiew nasienia może być jednak także wykonywany w diagnostyce niepłodności męskiej. W tym przypadku jednak posiew jest wykonywany wraz ze zwykłym badaniem nasienia, w trakcie którego sprawdzana jest przede wszystkim ilości i jakość znajdujących się w ejakulacie plemników.

Czy należy wykonać też inne dodatkowe badania wraz z posiewem nasienia?

Tak można dodatkowo w niektórych wskazaniach wykonać tak zwany test  POX. Zalecany jest w przypadku pacjentów u których w badaniu komputerowym CASA stwierdzono zwiększoną koncentrację komórek okrągłych (powyżej 5mln/ml), lub istnieje podejrzenie infekcji układu moczowo-płciowego.

Test POX jest badaniem oceniającym koncentrację leukocytów w nasieniu. W nasieniu mogą znajdować się różne komórki okrągłe tj. spermatydy, spermatogonie czy leukocyty. Istotnym jest ich zróżnicowanie, ponieważ podwyższona koncentracja leukocytów (powyżej 1 mln/ml)  może wskazywać na obecność stanu zapalnego w układzie rozrodczym mężczyzny.

Przygotowania do posiewu nasienia

Żeby wynik badania był na pewno w pełni miarodajny, badanie powinno być przeprowadzone w sterylnych warunkach. Dlatego też najlepiej, jeżeli pacjent odda próbkę na miejscu w klinice, w specjalnie do tego przystosowanym pomieszczeniu. Przed samym badaniem powinno się jeszcze oddać mocz oraz dokładnie umyć ręce  i członek z użyciem wody i mydła.

W celu jak najskuteczniejszego zmniejszenia ryzyka zanieczyszczenia próbki, pacjent powinien oddać nasienie z odwiedzionym napletkiem, bezpośrednio do sterylnego pojemnika. Trzeba przy tym uważać, żeby nie dotknąć wnętrza pojemnika, ponieważ mogłoby to narazić próbkę na zanieczyszczenie i spowodować zaburzenie otrzymanego wyniku badania.

Wynik dodatni i ujemny posiewu nasienia

Po oddaniu nasienia trafia ono do laboratorium mikrobiologicznego. Próbki nasienia umieszczane są na specjalnych podkładach, na których później dokonuje się hodowli różnych drobnoustrojów. Jeżeli w trakcie badania stwierdzi się obecność jakichś bakterii lub grzybów, wynik badania zostaje określony jako dodatni i w celu sprawdzenia, na jaki rodzaj antybiotyków zareagują patogenne mikroorganizmy, przystępuje się do wykonania antybiogramu. Brak wzrostu w hodowli bakterii lub grzybów powoduje z kolei  stwierdzenie prawidłowego wyniku badania, czyli posiewu ujemnego.

Jak dodaje nasz rozmówca, lekarz specjalista z Centrum Leczenie Niepłodności OVIklinika w Warszawie: Ze względu na specyfikę badania, istnieje duże ryzyku uzyskania wyniku fałszywie dodatniego lub fałszywie ujemnego. Uniknięcie otrzymania zafałszowanych wyników ułatwia wykonanie posiewu nasienia wraz z jego analizą.

Wynik badania powinien być dostępny po około 7-10 dniach od wykonania badania. Jeżeli osiągnie się wynik dodatni, w zależności od dokładnych danych, Lekarz ma możliwość przypisania pacjentowi odpowiednich leków przeciwgrzybiczych lub antybiotyków.