Czym jest POChP?

POChP to choroba charakteryzująca się trwałym ograniczeniem przepływu powietrza przez dolne drogi oddechowe, wywołująca nieodwracalne zmian w płucach. Objawy, takie jak kaszel, duszność czy odkrztuszanie plwociny, są skutkiem uszkodzenia miąższu płucnego i naczyń płucnych. Choroba charakteryzuje się postępującymi objawami, w zaawansowanym stadium prowadząc do wyraźnego pogorszenia jakości życia, w tym do niesamodzielności, a nawet przedwczesnej śmierci.

POChP klasyfikuje się jako chorobę ogólnoustrojową, która może współwystępować z szeregiem innych schorzeń, takich jak: osteoporoza, rak płuc, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, zespół metaboliczny, rozstrzenie oskrzeli czy refluks żołądkowo-przełykowy. Jest to choroba globalna, występująca na całym świecie, na którą choruje około 380 milionów ludzi (z czego około 2 milionów w Polsce).

To jest ważne:

Światowa Organizacja Zdrowia przewiduje, że do 2030 roku POChP stanie się trzecią przyczyną umieralności na świecie. Wczesna diagnoza i podjęcie leczenia mogą znacznie poprawić jakość i wydłużyć życie pacjentów z POChP.

Główne czynniki ryzyka POChP

Podstawową przyczyną Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc pozostaje używanie wyrobów tytoniowych, na czele z paleniem papierosów – również biernie. Dotyczy to 9 na 10 przypadków choroby.

Jednak coraz częściej POChP diagnozuje się u osób, które nigdy nie używały wyrobów tytoniowych, za to były narażone na długotrwały kontakt z innymi szkodliwymi czynnikami. Istotną rolę zaczyna tutaj odgrywać zanieczyszczenie powietrza, na czele z takimi składnikami smogu jak pyłki zawieszone i tlenki azotu.

W grupie ryzyka POChP znajdują się również osoby wykonujące zawody związane z przebywaniem w zanieczyszczonym środowisku: górnicy, hutnicy, mechanicy samochodowi, fryzjerzy, rolnicy, pracownicy zakładów chemicznych, pracownicy budowlani, operatorzy maszyn czy nawet kosmetyczki.

Rozpoznanie objawów

Początkowe objawy POChP mogą być niespecyficzne, co utrudnia wczesną diagnostykę choroby. Co więcej, POChP może się przez wiele lat rozwijać zupełnie bezobjawowo. Stąd tak ważne jest, aby osoby z grup ryzyka choroby i mające powyżej 40 lat, zwracały szczególną uwagę na wszelkie niepokojące symptomy i nie przechodziły nad nimi do porządku dziennego.

Do głównych objawów POChP zaliczymy:

• Przewlekły kaszelnasilający się rano i wieczorem, ale utrzymujący się także w ciągu dnia;
• Dusznośćwystępującą zarówno podczas wysiłku, jak i w fazie spoczynkowej;
• Odkrztuszanie plwociny, czyli gęstej wydzieliny z płuc, w tym mogącej zawierać ślady krwi;
• Szybkie męczenie się oraz obniżona tolerancja wysiłku, a w zaawansowanym stadium choroby także trudności z samodzielnym wykonywaniem podstawowych czynności, jak ubranie się czy przyrządzenie posiłku.

Diagnostyka POChP

W przypadku podejrzenia POChP należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu, który może skierować pacjenta na pogłębioną diagnostykę do poradni pulmonologicznej. Rozpoznania Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc można dokonać w oparciu o szereg specjalistycznych badań, takich jak:

• Spirometria (badanie funkcji układu oddechowego);
• Pletyzmografia (badanie funkcji płuc);
• RTG klatki piersiowej;
• Echo serca, EKG;
• Ergospirometria (test wysiłkowy z oceną pracy płuc i serca).

Leczenie POChP

Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc nie można wyleczyć, natomiast jak najbardziej możliwe jest podjęcie leczenia objawowego, mającego na celu zahamowanie tempa rozwoju choroby i tym samym zmniejszenie nasilenia objawów. Ważne jest, aby leczenie zostało wdrożone jak najwcześniej, co daje szansę na uniknięcie poważnych powikłań, a przede wszystkim na poprawę jakości życia chorego.