Subkultury młodzieżowe towarzyszą każdej społeczności od wielu lat. Były prawie zawsze, lecz o mniejszym nasileniu i zróżnicowaniu. Pierwsze subkultury młodzieżowe pojawiły się już w latach 60-tych ubiegłego wieku i wywołały szok w stabilnych, mieszczańskich pokoleniach statecznej klasy średniej, ponieważ prezentowały sobą wszystko to, co odbiegało od oczekiwanego wzoru zachowania. Zanim socjolodzy zaczęli analizować coraz bardziej powszechne zjawisko, minęło sporo czasu. Definicja subkultur młodzieżowych powstawała więc stopniowo.

Czym jest subkultura młodzieżowa?

Subkulturą młodzieżową definiuje się grupę młodzieży, która odbiega, ubiorem, zachowaniem, wyznawanymi wartościami i  preferowanym stylem życia, od pozostałego społeczeństwa. Bardzo ważnym wyróżnikiem subkultur, szczególnie pierwszych była muzyka.

Pierwsze subkultury

Wymienimy teraz kilka pierwotnych subkultur.

Bikiniarze

Za pierwszą subkulturę uważa się powszechnie tzw. bikiniarzy, czyli ekstrawagancko, jak na ówczesne czasy ubierająca się młodzież, słuchającą z upodobaniem jazzu.

Z pierwszych subkultur naturalnie ewoluowały kolejne, część na zasadzie modyfikacji poprzedników, część na zasadzie całkowitego przeciwieństwa. I tak kolejną subkulturą o globalnym zasięgu stał się ruch dzieci kwiatów, czyli hipisów, pacyfistów, sprzeciwiających się wojnie w Wietnamie, wyznających wolną miłość, powrót do natury, odurzających się marihuaną innymi halucygenami. Żyli w  komunach wspólnotowych i byli wegetarianinami. Preferowali swobodne, kolorowe i powiewne ubrania, bose stopy i długie włosy.

Punkowcy

Przeciwieństwem hipisów stali się punkowcy – antyinstytucjonaliści i anarchiści. Ich wyróżnikiem są mroczne, ciemne, czarne ubrania nabijane ćwiekami, masywne buty, tatuaże i piercing. Muzyka punków to tzw. punk rock, z czołowym zespołem Sex Pistols. Brzmienie mocne, często mroczne i uznawane za mało melodyjne.

Część subkultur młodzieżowych ma zasięg lokalny, inne z kolei globalny. Zawsze jest to wyraz buntu przeciw zastanej rzeczywistości, z jednej strony chęć wyróżnienia się od szerokiej społeczności, co paradoksalnie prowadzi do całkowitej unifikacji z grupą rówieśniczą.

Współczesne subkultury młodzieżowe

Nie sposób oczywiście wszystkich wymienić, lecz spośród tych, które zdobyły zasięgi globalne w ostatnich czasach wymienić należy:

• Subkulturę goci – inaczej gotycką, od znanego stylu w architekturze. Stanowi odłam subkultury punków. Połączenie wszystkiego, co mroczne, tajemnicze i romantyczne. Gosi zafascynowani są okultyzmem, wampiryzmem i astrologią. Muzyka gotów to tzw. metal symfoniczny, gotic metal, gold wave. Nawiązanie do wampiryzmu najbardziej widać w makijażu –  blada cera, czerwone lub czarne usta i długie, czarne włosy. Paznokcie malowane na czarno przez obie płcie. Ubiorem naśladują XiX stroje trumienne – czarne koronki, tiule, aksamit. Dopuszczany jest również fiolet oraz głęboka, wpadająca w czerń czerwień.
• Subkultura emo – członkowie w wieku gimnazjalnym nastawieni są na emocje oraz ich uzewnętrznienia oraz przesadne przeżywanie, lecz dotyczy to emocji nacechowanych smutkiem i depresją. Zdarza się samookaleczanie. Propagują wegetarianizm oraz odrzucają wszelkie używki i narkotyki. Ubierają się prosto, na ogół w jeansy oraz monochromatyczne t-shirty z nadrukami zespołów muzycznych. Wizualizacja emo to prosta lub lekko ukośna grzywka oraz mocno podkreślone czarną obwódką oczy. Ulubiona muzyka nazywa się pop-punk, indie rock, metalcore.

Biżuteria jako „znak szczególny” subkultur

Bardzo ważna jest biżuteria, czasami pełna symboliki w poszczególnych subkulturach.

• Hipisi nosili biżuterię zrobioną z rzemyków, kolorowych nitek z nawlekanymi koralikami, szczególnie charakterystyczna była dla nich „pacyfka”, czyli znak pokoju wpisany w okrąg. Najczęściej z drewna, noszona na rzemyku lub sznurku na szyi.
• Punkowcy z kolei nosili szerokie paski z czarnej skóry nabijane metalowymi ćwiekami. Zakładali ja na ręce lub w formie obroży na szyję.
• Goci lubią srebrne ozdoby stylizowane na te, które znajdowane są w wykopaliskach i często w formie trupich czaszek, krzyży, innych symboli gotyckich. Ważne, by ta biżuteria była postarzana, sprawiająca wrażenie starej i zniszczonej.
• Emo w biżuterii nawiązuje do stylu pank w lżejszym wydaniu. Delikatniejsze ćwieki w ubiorze oraz przede wszystkim piercing – w skrzydełkach nosa, ustach, policzkach to kolejny, charakterystyczny znak.

Autor:
Anna Michalska – streetworker.

Źródło:

• http://qsr.webd.pl/KKonecki/publikacje/W_strone_socjologii_jakosciowej.pdf.